Rzymskie akwedukty i mosty, arabski pałac Alhambra w Grenadzie oraz meczet w Kordobie, a także zabytki Sewilli z okresu odkryć geograficznych to widoczne ślady bogatej historii Hiszpanii. Wyraźnie zaznaczyły się w niej czasy rzymskiego panowania, muzułmańskiej dominacji, potęgi okresu kolonializmu i blisko 40-letnich rządów generała Franco.

Zanim w II w. p.n.e. tereny Hiszpanii stały się jedną z prowincji Imperium Rzymskiego, zamieszkiwały je plemiona iberyjskie oraz Celtowie. Docierali tu także przedstawiciele antycznych ludów, Grecy, Fenicjanie, Kartagińczycy, zakładając swe kolonie.

Na początku V wieku kres panowaniu rzymskiemu w Hiszpanii, położył najazd barbarzyńskich Wizygotów. Ich królestwo nie przetrwało jednak zderzenia z potęgą Arabów. Muzułmańscy zdobywcy, zwani Maurami, w VII wieku opanowali niemal cały Półwysep Iberyjski, a wyparci z niego zostali dopiero osiem wieków później. Z małych królestw chrześcijańskich walczących z Arabami powstała Kastylia i Aragonia, których zjednoczenie w XV w. dało początek królestwu Hiszpanii.

Złoty okres historii kraju to oczywiście czasy wielkich odkryć geograficznych. Podbój Ameryki Południowej i Indii Zachodnich uczynił z Hiszpanii imperialną potęgę i jedno z najpotężniejszych europejskich państw.

Stopniowo Hiszpania traciła jednak na znaczeniu, stając się z czasem prowincjonalnym królestwem. W 1931 roku skompromitowana monarchia ustąpiła miejsca republice. Nie był to jednak czas spokoju. Pięć lat później w kraju wybuchła wojna domowa, w wyniku której władzę przejęli nacjonaliści pod wodzą generała Franco. Rządy Franco trwały 36 lat. Po jego śmierci przywrócono monarchię, a wyznaczony na następcę król, wprowadził demokratyczne reformy.

Obecnie Hiszpania jest dziedziczną monarchią parlamentarną.

Kulturalnie

Hiszpania, kraj o wielowiekowej i bogatej kulturze, kojarzony jest z jej dwoma oryginalnymi elementami – flamenco i corridą.

Flamenco to wspaniałe, intrygujące widowisko, wywodzące się z Andaluzji. Narodziło się wśród tamtejszych Cyganów. Rytm wystukiwany obcasami i kastanietami oraz ekspresyjny taniec i dźwięki gitary opowiadają historię, której publiczność staje się uczestnikiem. Kolorytu przedstawieniu dodają charakterystyczne stroje tancerek: falbaniaste suknie, chusty i wachlarze.

Corrida – rytualna walka torreadorów z bykami – mimo budzących kontrowersji, uważana jest w Hiszpanii za sport narodowy i cieszy się niezwykłą popularnością.

W dziedzinie sportu, pierwsze miejsce w sercach Hiszpanów, zajmuje jednak piłka nożna. Reprezentacja tego kraju wielokrotnie dała swoim fanom powody do dumy, zdobywając mistrzostwa Europy oraz świata. Kluby FC Barcelona i Real Madryt wiodą prym w rozgrywkach europejskich.

Hiszpania to ważne europejskie centrum sztuki. Wśród wielkich malarzy jakich wydała, wymienić koniecznie należy El Greca, Goyę, Pabla Picasso czy Salvadora Dali. Znanym twórcą jest także Antonio Gaudi, architekt Barcelony, który stworzył własny, niepowtarzalny styl.

Wielkie hiszpańskie nazwiska znajdziemy również w świecie filmu: reżyser Pedro Almodovar oraz aktorzy Penelope Cruz i Antonio Banderas cieszą się uznaniem na całym świecie.

Najsłynniejszym przedstawicielem literatury jest prawdopodobnie Miquel Cervantes, twórca niezapomnianej pary Don Kichota i Sancho Pansy. Obecnie popularność zyskuje Carlos Ruiz Zafon, autor bestsellerów, których akcja dzieje się w Barcelonie, zdaniem pisarza „najpiękniejszym mieście na świecie”.

Warto zobaczyć

Barcelona – najciekawsze turystycznie miasto Hiszpanii, znane z oryginalnej architektury i niepokornego katalońskiego ducha oraz słynnych miejsc, do których należy:

1. Bario Gotico – najstarsza, gotycka dzielnica o niepowtarzalnym klimacie, pełna urokliwych, średniowiecznych uliczek, gwarnych barów i wszechobecnej ulicznej muzyki. W jej obrębie znajdują się najważniejsze zabytki miasta m.in.: katedra Santa Eulalia, gmach Archiwów Korony Aragońskiej oraz pałac Generalidad – siedziba rządu Katalonii.
2. La Rambla – promenada w sercu miasta, będąca jego wizytówką. Pełna kafejek, restauracji, kramów z pamiątkami. Ulubione miejsce spotkań mieszkańców Barcelony i występów ulicznych artystów. Jak mawiają turyści, to jedyna ulica na świecie, która mogłaby się nie kończyć.
3. Sagrada Familia (Bazylika Świętej Rodziny) – prawdziwy symbol miasta – przesycona wizjonerskim stylem twórcy, Antonio Gaudiego. Nieukończona do dzisiaj, w związku z tragiczną śmiercią architekta oraz zniszczeniem jego projektów podczas wojny domowej.
4. Park Güell – kolejne dzieło Gaudiego z wymyślnymi budowlami, rzeźbami i mozaikami, charakterystycznymi dla stylu artysty.
5. Montserrat – klasztor benedyktyński położony w masywie górskim o tej samej nazwie, ok. 40 km od Barcelony. Główny ośrodek religijny Katalonii, za sprawą słynnej figury Czarnej Madonny, stanowiący ważny ośrodek pielgrzymkowy.

Czy wiesz, że:

• najpopularniejszym sportem w Hiszpanii, poza piłką nożną, jest corrida.

  Widowiskowe walki toreadorów z bykami, gromadzą wielotysięczną widownię. Corrida jest dla Hiszpanów rodzajem sportu narodowego, postać byka – ważnym symbolem, a najdzielniejsi matadorzy – bohaterami publiki. Tylko w dwóch regionach Hiszpanii: na Wyspach Kanaryjskich i w Katalonii, corrida jest zakazana.

• przerwa w pracy urzędów i sklepów, we wczesnych godzinach popołudniowych to w Hiszpanii norma.

  Chodzi oczywiście o słynną sjestę – czas, kiedy ulice miast pustoszeją, a ludzie odpoczywają w domach lub restauracjach. Dobry posiłek, oderwanie od zawodowych obowiązków, a także drzemka to elementy dnia, bez których mieszkańcy Hiszpanii nie potrafią się obyć. Kobiety natomiast, nie rozstają się wówczas, z charakterystycznymi szerokimi wachlarzami.

• Hiszpanie na powitanie całują się w oba policzki.

  Dotyczy to również pierwszego spotkania. Nie funkcjonuje natomiast zwyczaj podawania ręki.

• słynne lizaki „Chupa Chups” powstały w Hiszpanii.

  W latach 50-tych ubiegłego wieku wypuścił je na rynek, producent słodyczy Enric Bernat Fontlladosa. Logo lizaka, przypominające stokrotkę, stworzył sam Salvador Dali.

• Hiszpanie są mistrzami życia chwilą.

  Spontaniczne śpiewy i tance, w barach lub restauracjach są częstym zjawiskiem.

• tradycją Katalonii jest budowanie wież z ludzi.

  Zwyczaj ten sięga XVIII wieku. Jest symbolem jednoczenia się ludzi, pomimo różnic wyznania i pochodzenia. Budowa wież (castellas) to nieodłączny element katalońskich fiest. Drużyny castellers rywalizują ze sobą, w stawianiu najbardziej stabilnej i robiącej wrażenie wieży. Rekordowe – sięgają 10 pięter.

• odpowiednikiem polskiego „Na zdrowie” jest „Jesús”.

  Nie należy zatem, być zdziwionym, słysząc to słowo zaraz po kichnięciu.

• Hiszpania to królestwo fiesty.

  Święta narodowe, religijne lub imprezy regionalne przybierają charakter fiesty. Obchodzone są głośno, wesoło i publicznie.

• zwieńczeniem karnawału jest procesja żałobna dla sardynki.

  Ponieważ w okresie postu jada się dużo ryb, w ostatni dzień karnawału procesja z makietą sardynki, wędruje przez miasto, by na koniec wysadzić ją w powietrze i w ten sposób zakończyć okres hucznych zabaw.

• nazwa Hiszpania pochodzi z języka fenickiego i oznacza „Ziemię Królików”.

fot. maesejose/flickr CC